સંત કબીરના દુહા

ભૂંડું જો જોવા હું ચાલ્યો, ભૂંડું ન મળ્યું કોઈ,

મન ખોલ્યું જ્યાં મારું, મારાથી ભૂંડું ન કોઈ

કબીર તારી ઝુંપડી, ભલે પાપીને પાસ,

જે કરે તે ભરે, તું કેમ થયો ઉદાસ

કબીર ગર્વ ન કરવો, ઊંચો જોઈ આવાસ,

મર્યે કબરમાં જ પોઢવું, ઉપર ઉગે ઘાસ

માથું મુંડાવી દિવસો ગયા, હજી ન મળ્યા રામ,

રામ રામ કરી શું થાય, જે મન છે બીજાં કામ

વાળે શું બગાડ્યું એને મુંડે સો વાર,

મન કેમ ન મુંડ્યે, જેમાં વસે વિકાર

માયા મરી ન મન મર્યુ, મરી મરી ગયુ શરીર,

આશા તૃષ્ણા ન મરી, કહી ગયા દાસ કબીર

કાલ કરવાનું આજ કર, આજનું કર અત્યારે,

પળમાં પ્રલય આવશે, કરમ કરીશ ક્યારે?